*_* Φεγγαράκι μου λαμπρό *_*

Πόσες φορές δεν έχουμε κάτσει όρθιοι σε μία έρημη μεριά και σηκώνουμε ψηλά το κεφαλάκι μας για να δούμε τον έναστρο ουρανό; Πόσες φορές δεν έχουμε τρέξει την τελευταία στιγμή σε έρημες ακρογιαλιές, χωρίς φώτα γύρω μας, για να προλάβουμε να απολαύσουμε το Αυγουστιάτικο ολόγιομο φεγγάρι; Και πόσες φορές δεν λέμε, με παράπονο, να είχαμε ένα τηλεσκόπιο να βλέπαμε το φεγγάρι, τους κρατήρες του, από τόσο κοντά σαν να το είχαμε μες στα δυο μας χέρια και το δέος να ήταν τόσο που να έλεγες ότι εκείνη την στιγμή είσαι ο πιο τυχερός και συγχρόνως ο πιο μικρός άνθρωπος στον κόσμο αυτό!

Έτσι κι εγώ, επειδή με όλα αυτά τα φυσικά φαινόμενα ενθουσιάζομαι τόσο που τα ματάκια μου ακτινοβολούν σαν λάμπες πυρακτώσεως, ΑΓΟΡΑΣΑ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ!!!
Ένα θα σας πω, ο ενθουσιασμός είναι τόσος που δεν θες να βγάλεις το μάτι σου απ' τον φακό! Αντιθέτως, κυνηγάς την κίνηση του φεγγαριού, του αστεριού για να μην τα χάσεις ούτε στιγμή από τα μάτια σου. Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε τράβηξα την πρώτη φωτογραφία της σελήνης (κατευθείαν ψηφιακή με φακό, δεν έχω ακόμη τον σωστό εξοπλισμό για σύνδεση καλωδιακή, εν καιρώ! ), δείτε την και παρατηρήστε τους κρατήρες!

Από εδώ και στο εξής έχουμε να δούμε πολλά!!! Το καλοκαίρι καταΦθάνει και σίγουρα θα διοργανωθεί Αστροπάρτυ σε κάποια παραλία, σε κανένα βουνό!!! Ετοιμάστε καρεκλίτσες, φαναράκια, στρωματάκια και μουσικούλα για βραδιές που θα σεληνιαστούμε όλοι.....σας το υπόσχομαι ;D
Σ.μ.: Όταν ήμουν μικρή αυτό που ήθελα να γίνω ήταν αστροναύτης, όπως όλα τα παιδάκια. Αργότερα, στο γυμνάσιο άλλαξα γνώμη και ήθελα να γίνω σεισμολόγος, άκου τώρα! Που με το που κουνάει χ...ζομαι απ' τον φόβο μου! Απωθημένα...ωραία απωθημένα όμως!

Επιπλέον, εκτός από τα άστρα, ασχολήθηκα και με τις κατασκευές μου που είχα παρατήσει για κάποιες εβδομάδες και έφτοιαξα αυτό το πολυγωνικό κάλυμμα φαναράκι, από ξυλαράκια και πλεκτό δυχτάκι!