*_* Λογοτεχνία *_*

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε διάβασα ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Πάντα τα καλοκαίρια, κακώς βέβαια μόνον τότε, σου ανοίγεται η όρεξη να διαβάσεις ένα λογοτεχνικό βιβλίο...
Διάβασα ''Το show είναι των Ελλήνων'' του Μένη Κουμανταρέα. Μπορώ να πω ότι, απλά, η αίσθηση που μου άφησε δεν ήταν ούτε στο μέγιστο αλλά ούτε και στο ελάχιστο. Ένα απλό λογοτεχνικό βιβλίο θύμιζε, με πολλές εικόνες, επίθετα και γενικά λεπτομερή περιγραφή των πάντων. Μία έκφραση θέλω μόνο να μεταφέρω από το βιβλίο αυτό που μου άρεσε και πιστεύω είναι αρκετά αληθινή!
''Ο άνθρωπος που εντός του δεν έχει μουσική και αρμονία είναι πλασμένος για προδοσίες, δόλους και απιστίες. Οι σκέψεις του είναι θολές σαν νύχτα, τα αισθήματά του μαύρα σαν το Έρεβος. Σε τέτοιους ανθρώπους μη δίνεις ποτέ σου πίστη. Άκου τη μουσική!''
Θα έλεγε κανείς ότι μοιάζει με χριστιανική προσευχή ή στοιχάκι, από αυτά που έβαζαν παλιά στα ημερολόγια, αλλά με μια παραλλαγή (όπου Θεό βάλε μουσική). :P